ไม่ว่าพื้นผิวจะเป็นพลาสติก กระดาษ หรือผ้า แรงยึดเกาะของเทปจะมาจากชั้นกาวบนพื้นผิวของวัสดุพิมพ์คุณสมบัติทางกายภาพของกาวจะกำหนดแรงยึดเกาะของเทปโดยตรงแน่นอนว่ามีเทปหลายประเภท แบ่งคร่าวๆ ออกเป็นเทปไวต่อแรงกด เทปน้ำ เทปไวต่อความร้อน ฯลฯ ในจำนวนนี้ เทปไวต่อแรงกดเป็นเทปที่นิยมใช้มากที่สุดในชีวิตของเราไม่จำเป็นต้องดูแลหรือกระตุ้นเป็นพิเศษ และสามารถทำได้ด้วยการกดในระดับหนึ่งผลกาวกาวไวต่อแรงกด (หรือที่เรียกว่ากาวในตัว) บนเทปคือประเด็นสำคัญของการสนทนาของเรา

กาวไวต่อแรงกดเป็นวัสดุโพลีเมอร์ชนิดหนึ่งที่มีความหนืดสูงมากและมีความยืดหยุ่นบางอย่าง เช่น อะคริเลตโพลีเมอร์ ยาง ยางซิลิโคน ฯลฯ การยึดเกาะของเทปเป็นกระบวนการทางกายภาพที่เข้มงวด แบ่งออกเป็นสองขั้นตอนของการแทรกซึมและการยึดเกาะ และ ความหนืดของโพลีเมอร์มันมีบทบาทสำคัญที่นี่: ประการแรก กาวหนืดมีประสิทธิภาพของเหลวบางอย่าง และพลังงานพื้นผิวของโมเลกุลกาวต่ำมาก ซึ่งทำให้กาวสามารถแทรกซึมพื้นผิวของวัตถุได้อย่างง่ายดาย และความยืดหยุ่นทำให้เมื่อกด โมเลกุลของกาวสามารถรวมตัวกันแทนที่จะถูกบีบออกจากกันกระบวนการยึดเกาะจึงเป็นผลมาจากการยึดเกาะและการยึดเกาะของกาว

มีเทปบางแบบการยึดเกาะจะเพิ่มขึ้นตามกาลเวลาเนื่องจากกาวต้องใช้เวลานานกว่าในการทำให้พื้นผิวของวัตถุเปียกได้ดีขึ้น และ "ไหล" เข้าไปในรูและร่องนอกจากนี้บางคนยังคิดว่าเทปเป็นเพียงเทปที่เคลือบด้วยกาวเท่านั้นข้อความนี้ผิดอย่างสิ้นเชิง เนื่องจากกาวอยู่ในรูปของเหลวโดยสมบูรณ์ เพื่อให้สามารถเปียกได้ และการยึดเกาะและการยึดเกาะของกาวจะต้องรอจนกว่าจะสามารถปรากฏได้หลังจากการทำให้แห้งในอากาศเท่านั้นนอกจากนี้ การติดกาวยังเป็นกระบวนการที่ไม่สามารถย้อนกลับได้เมื่อขาดแล้วไม่สามารถต่อใหม่ได้ในระหว่างรอบการติดเทปทั้งหมด กาวจะรักษาความหนืดและสามารถย้อนกลับได้บางส่วนกระบวนการ.